Πολύ συχνά πλέον, ακούω και διαβάζω λέξεις όπως "μεταλλαγμένα προϊόντα", "DNA", "κλωνοποίηση", "γονίδια", "μετάλλαξη", "ανθρώπινο γονιδίωμα". Υποθέτω κι εσύ το ίδιο. Πολύ συχνά και σε έντονα διαφορετικές περιστάσεις: από τις περιγραφές του μανάβη της γειτονιάς για "αυτές τις καινούργιες λαμπερές ντομάτες" μέχρι τα ολοσέλιδα άρθρα περί επιστήμης της αγαπημένης μου κυριακάτικης εφημερίδας.
Υποψιάζομαι όμως, ότι η ευκολία μας να χρησιμοποιούμε αυτές τις λέξεις δεν συμβαδίζει αναγκαστικά με τη σιγουριά ότι γνωρίζουμε ακριβώς τι σημαίνουν. Όχι, δε θα ήθελα να το παίξω έξυπνος στο μανάβη της γειτονιάς: είναι φοβερός τύπος. Η επιθυμία μου να καταλάβω λίγο καλύτερα όλες τις συζητήσεις περί DNA που έχουν πλημμυρίσει κανάλια και εφημερίδες είναι αυτή που με ώθησε να το ψάξω λίγο παραπάνω. Οι λέξεις που ακολουθούν έχουν σκοπό να σου περιγράψουν τα συμπεράσματά μου.
Για να δούμε...
Πρώτα από όλα, τι είναι αυτό το "DNA"; Ας ξεκινήσω λέγοντας ότι τα γράμματα "DNA" συντομογραφούν την αγγλική μετάφραση της λέξης "δεσοξυριβονουκλεϊκό οξύ", αν και ξέρω ότι μια τέτοια εξήγηση ελάχιστα βοηθάει το μέσο αναγνώστη. Πιο λιανά τώρα. Το DNA είναι ένα μόριο. Μία οντότητα δηλαδή που είναι φτιαγμένη από άτομα χημικών στοιχείων "ενωμένα" μεταξύ τους, όπως ένα μόριο νερού ξέρεις ότι είναι φτιαγμένο από δύο άτομα υδρογόνου και ένα άτομο οξυγόνου. Το DNA όμως δεν φτιάχνεται από άτομα 2 χημικών στοιχείων, αλλά από 5: υδρογόνο (Η), άνθρακα(C), άζωτο (N), οξυγόνο (O) και φώσφορο (P). Και η αλήθεια είναι ότι δεν μπορούμε, όπως για το νερό, να πούμε και για ένα μόριο DNA ότι έχει ακριβώς τόσα άτομα πχ. υδρογόνου. Αυτός είναι και ο λόγος που μιλάμε για το DNA "του Γιώργου", το DNA "του σκύλου του" ή το DNA "της ντοματιάς": Σε όλους αυτούς τους ζωντανούς οργανισμούς, η ακριβής σύσταση του DNA είναι διαφορετική.