Δεν κάνει κρύο στην Ελλάδα, κρύο δεν έκανε ποτέ», λέει το γνωστό τραγούδι. Το «ποτέ» όμως είναι ...βαριά λέξη, άσε που το δελτίο καιρού μας έχει κάνει να ξεχάσουμε τι θα πει κοντομάνικο και βόλτα στην παραλία. Εκτός όμως από τους περιορισμούς στο ντύσιμο, το κρύο επηρεάζει το σώμα μας μέσω μιας σειράς από μηχανισμούς, οι περισσότεροι από τους οποίους σχετίζονται με την ομοιόσταση, την ικανότητα δηλαδή του οργανισμού να προσαρμόζεται σε εξωτερικά ερεθίσματα, όπως η ζέστη ή το κρύο, ή σε εσωτερικές συνθήκες που διαφέρουν από το φυσιολογικό, π.χ. η αίσθηση αυξημένης εσωτερικής θερμοκρασίας, δηλαδή πυρετού. Η ομοιόσταση είναι αυτή που μας κάνει να ιδρώνουμε, όταν υπάρχει μεγάλη εξωτερική θερμοκρασία, έτσι ώστε το σώμα μας να δροσιστεί μέσω της εξάτμισης του ιδρώτα από το δέρμα ή ακόμα και αυτή που προκαλεί τις συσπάσεις της μήτρας που είναι απαραίτητες για ένα φυσιολογικό τοκετό, προκαλώντας την έκκριση μεγάλης ποσότητας οξυτοκίνης. Αν δούμε το ζήτημα της ομοιόστασης σαν εξελικτικό πλεονέκτημα, είναι λογικό να σκεφτούμε, για παράδειγμα, ότι βοήθησε να επιβιώσουν σε περιοχές με υπερβολική ζέστη, όπως στις ερήμους της Αφρικής, όσοι ίδρωναν περισσότερο, αφού αυτό τους βοηθούσε να αντέξουν τις μεγάλες θερμοκρασίες. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα, με το πέρασμα των αιώνων, να «αποκτήσουν» αυτό το χαρακτηριστικό, που σε περιοχές με πιο ήπιες θερμοκρασίες μπορεί να είναι και ...ενοχλητικό, όλοι οι κάτοικοι και να το κληροδοτήσουν από γενιά σε γενιά.
