Τι είναι η μέδουσα ή η τσούχτρα και πως αντιμετωπίζεται;

 Οι μέδουσες είναι θαλάσσια ασπόνδυλα (Κνιδόζωα) της τάξης των Σκυφόζωων. Πρόκειται για πλαγκτονικούς οργανισμούς, οι οποίοι απαντώνται σε όλες τις θάλασσες του κόσμου.

 Αντιπροσωπεύουν το κυρίαρχο στάδιο του βιολογικού κύκλου των Κοιλεντερωτών, Υδρόζωων (υδρομέδουσες, που έχουν ένα κράσπεδο , που περιβάλλει την κοιλότητα που σχηματίζεται κάτω από την «ομπρέλα» τους) και Σκυφόζωων (που δεν έχουν κράσπεδο) (σκυφομέδουσες). Ζουν σε ομάδες και το τσίμπημά τους προκαλεί κνησμό και παράλυση της λείας τους. Τρέφονται με μικρά ψάρια και ζωοπλαγκτόν, τα οποία συλλαμβάνουν με τα πλοκάμια τους.

 Oι μέδουσες που συναντάμε πιο συχνά στις ελληνικές θάλασσες είναι η γνωστή και ως «γυαλί» "Χρυσαλίδα η χρυσοποίκιλτη" (Aurelia aurita), η καφέ-μουσταρδί μέδουσα η "Κοτυλόριζα με φυμάτια" (Cotylorhiza tuberculata) που θυμίζει τηγανητό αυγό, η μεγάλη γαλάζια μέδουσα "Πνευμο-ριζόστομα" (Rhizostoma pulmo), αλλά και η "Πελάγια που λάμπει στο σκοτάδι" (Pelagia noctiluca), η μόνη μέδουσα που στην περιοχή μας είναι και τσούχτρα. Οι περιοδικές πληθυσμιακές εξάρσεις της τσούχτρας ‘’Πελάγια’’ στη Μεσόγειο, δεν έχουν καθοριστεί επακριβώς, αλλά φαίνονται ότι συνδέονται με τις διακυμάνσεις της θερμοκρασίας της θάλασσας και με άλλους περιβαλλοντικούς παράγοντες που επηρεάζονται από τις κλιματικές αλλαγές, όπως είναι για παράδειγμα οι περίοδοι ξηρασίας ή έντονων βροχοπτώσεων τους ανοιξιάτικους μήνες.

Οι αστερίες βλέπουν με "αρχαία μάτια"

 Νέα έρευνα έδειξε για πρώτη φορά ότι οι αστερίες έχουν πρώιμα μάτια στις κορυφές των άκρων τους για να πλοηγούνται οπτικά στο περιβάλλον τους.

 Μάλιστα η μελέτη, με επικεφαλής τον Δρ. Anders Garm του Τμήματος Θαλάσσιας Βιολογίας του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης στη Δανία, έδειξε ότι τα μάτια των αστεριών σχηματίζουν εικόνες, ένα ουσιαστικό στάδιο της εξέλιξης του ματιού.

 Στο πλαίσιο της μελέτης τους οι επιστήμονες απομάκρυναν αστερίες με και χωρίς μάτια από τον οικότοπό τους, έναν κοραλλιογενή ύφαλο πλούσιο σε τροφή, και τους τοποθέτησαν σε απόσταση ενός μέτρου όπου δεν υπήρχε τίποτα για να τραφούν.

 Όπως διαπίστωσαν, οι αστερίες που είχαν μάτια άρχισαν να κατευθύνονται προς τον ύφαλο, ενώ εκείνοι που δεν διέθεταν μάτια περιπλανιόντουσαν σε τυχαίες κατευθύνσεις.

 «Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι το νευρικό σύστημα των αστεριών μπορεί να επεξεργαστεί οπτικές πληροφορίες, κάτι που σημαίνει ότι έχουμε υποτιμήσει τις ικανότητες των εχινόδερμων», αναφέρουν στη μελέτη τους οι επιστήμονες.

 Οι φωτοϋποδοχείς στα πιο εξελιγμένα μάτια αποτελούνται είτε από μικρολάχνες είτε από κυτταρικά οργανίδια που ονομάζονται βλεφαρίδες.

 Αναλύοντας τη μορφολογία των φωτοϋποδοχέων τους οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι αστερίες διαθέτουν και τις δυο δομές, οπότε τα μάτια τους δείχνουν πρώιμα.

 Αν και είναι γνωστό εδώ και δυο αιώνες ότι οι αστερίες διαθέτουν μάτια στις κορυφές των άκρων τους, ποτέ μέχρι σήμερα δεν είχε καταγραφεί συμπεριφορά υποκινούμενη από την όραση.

(πηγή http://www.econews.gr) 

Τα φυτά ξέρουν ...τέλεια μαθηματικά!

 Τα φυτά κάνουν σύνθετους αριθμητικούς υπολογισμούς για να σιγουρευτούν ότι έχουν αρκετή τροφή ώστε να περάσουν τη νύχτα, σύμφωνα με νέα έρευνα που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση eLife.

 Επιστήμονες στο Κέντρο John Innes της Βρετανίας είπαν ότι τα φυτά προσαρμόζουν τον ρυθμό τους στην κατανάλωση αμύλου για να αποφύγουν την πείνα στη διάρκεια της νύχτας όταν δεν είναι σε θέση να τρέφονται με την ενέργεια που λαμβάνουν από τον ήλιο. 

 "Αυτό είναι το πρώτο συγκεκριμένο παράδειγμα σε μια βασική βιολογική διαδικασία ενός τέτοιου είδους σύνθετου αριθμητικού υπολογισμού" είπε ο μαθηματικός Μάρτιν Χάουαρντ. 

 Στη διάρκεια της νύχτας μηχανισμοί εντός του φυλλώματος μετρούν το μέγεθος του αποθέματος αμύλου και εκτιμούν το μήκος του χρόνου μέχρι το πρωί. Η πληροφόρηση για τον χρόνο προέρχεται από ένα εσωτερικό ρολόι, κάτι σαν το ρολόι του ανθρώπινου οργανισμού.

 "Η ικανότητα να εκτελούν αριθμητικούς υπολογισμούς είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη και την παραγωγικότητα του δένδρου", είπε η Άλισον Σμιθ, βιολόγος ειδική στο μεταβολισμό.

 Η κατανόηση της διαδικασίας σύμφωνα με την οποία τα φυτά συνεχίζουν να αναπτύσσονται στο σκοτάδι μπορεί να βοηθήσει στην ανακάλυψη νέων τρόπων ενίσχυσης της απόδοσης της σοδειάς, αναφέρουν οι ερευνητές.

(πηγή http://www.newsit.gr)